Mute 2014
Laibach to legendarna i kultowa grupa industrialna. Została ona założona pierwszego czerwca 1980 - go roku w przemysłowym mieście Trbovlie (Słowenia). Stanowi odłam organizacji NSK, co jest skrótem od Neue Slovenishe Kunst.
,,Spectre'' jest ósmym albumem. Poprzednia płyta ,,Volk'' była ciekawa, ale brakowało na niej autorskich kompozycji. Również ,,Kunst Der Fuege'' implikował pewien niedosyt. W 2014 roku Laibach zmobilizował się i wygenerował kilkanaście nowych, progresywnych kompozycji.
Zostały one podsumowane recenzowanym wydawnictwem. Normalna wersja ,,Spectre'' zawiera dziesięć utworów, natomiast rozszerzona czternaście.
Zasadniczą nowością w muzyce grupy są wokale kobiety (Anja Rupel). Powoduje to że muzyka stała się bardzo oryginalna. W tym rozumieniu Laibach ponownie wykreował zupełnie nową jakość. Wydaje się to dość trudne jeśli zauważymy jak znacznie wyeksploatowane jest obecnie pole muzyczne tak zwanego martial industrialu.
Od strony technicznej istnieje tu naprawdę ciekawe brzmienie, na które składa się przede wszystkim masa współcześnie brzmiących syntetycznych dźwięków. Większość tych barw musiała być skomponowana z prostszych klocków (oscylatorów, LFO, filtrów, modulatorów). Dlatego prawdopodobnie włożono sporo pracy i staranności podczas komponowania zarówno samych presetów jak i, co w sumie łączy się z tym, samych kompozycji.
Wielki kunszt artystyczny Laibach przejawia się w fakcie świadomego wręcz naukowego badania tych rejonów muzyki, które jakby czekały na odkrycie. Zakładając obiektywny charakter muzyki można w zasadzie orzec że dane klimaty mogą być grane przez dowolnych ludzi, a często (jak twierdził Nietzsche) nalepka ze znakami nazwy przypisywanymi do określonego artysty psuje odbiór jego dzieła bo wprowadza u słuchacza zamęt, uprzedzenia, złudzenia itp.
Elektroniczne klimaty z tego albumu nasuwają skojarzenia z kilkoma innymi płytami Laibach:
- ,,Kapital'';
- ,,NATO'';
- ,,WAT''.
Teksty zamieszczone we wnętrzu dość skromnej książeczki są lakoniczne. Czasami jest to tylko kilka zdań. Są to fragmenty tekstów okrojone celowo prawdopodobnie według koncepcji graficznej estetyki okładki, która charakteryzuje się minimalizmem oraz perfekcyjnie zaprojektowaną typografią. Zawarte w tekstach myśli Laibacha dotyczą przede wszystkim zagadnień takich jak:
- mnogość występujących na świecie religii oraz ich wspólne korzenie;
- polityka;
- rozwój wewnętrzny jednostki;
- zmiana świata.
Dość trudno wyrażać się o tym wydawnictwie bo w zasadzie jego wielkość polega w głównej mierze na doskonałym wywoływaniu u słuchacza emocji. Te zaś mogą być pokazywane ale mówić o nich jest niezmiernie trudno. Dlatego warto posłuchać tego genialnego albumu osobiście i wyciągnąć wnioski co do jego wartości we współczesnej kulturze. To że muzyka danego zespołu oddziałuje na słuchacza emocjonalnie przemawia na pewno za sporym talentem grupy, który można zdefiniować za Włodzimierzem Kotońskim (z jego książki ,,Muzyka Elektroniczna'') jako umiejętność wyrażania pomysłów dźwiękami. Trudno jest mi się tu wypowiedzieć o tym jak ,,Spectre'' działa na płeć piękną. Z badań C. G. Junga wynika że świadoma strona kobiecej psychiki ma swoje odpowiedniki w emocjonalnej stronie psychiki mężczyzny, a nie w jego umyśle.
,,Spectre'' to bez wątpienia jedna z najciekawszych płyt ostatnich lat. Nie znajduję tutaj żadnych minusów. Zresztą zespoły takie jak Laibach nawet jeśli nagrają coś na opak to i tak przynajmniej jedna kompozycja będzie arcydziełem. A na ,,Spectre'' mamy wiele naprawdę pięknych utworów, które wciąż można odkrywać na nowo i które chyba są po prostu ponadczasowe. Genialna, dopracowana w każdym calu muzyka, a także ciekawy przekaz filozoficzny, sprawia że w rozsądnie przyjętej skali ta płyta zasługuje na maksymalną ilość punktów.
Drumcopmuter
{vimeo}137381944{/vimeo}