Hidden Art 2004
Hednod Sessions to dwupłytowe wydawnictwo, na którym Mick Harris, znany szerzej ze Scorn, umieścił ponad sto czterdzieści minut muzyki. Jest to granie bardzo charakterystyczne dla tego artysty, coś w rodzaju trip-hopu z dodatkami industrialu o charakterystycznym, socjologicznym przekazie.
Album ma oryginalny, brytyjski charakter jeśli chodzi o swoją "pokręconą" stylistykę. Trudno jest wrzucić to do półki z nalepką na której jest kilka symboli. Album ma wszelkie cechy dobrego dzieła sztuki, w którym autor stara się raczej odkrywać nowe horyzonty, niż dbać o to aby zaspokoić odbiorcę i uzyskać określone profity w postaci pieniędzy.
Ogólnie Hednod Sessions to raczej mieszanka relatywnie prostej muzyki. Harris jakby pozuje tu swoimi kompozycjami, wciągając słuchacza w interakcje i zmuszając trochę do własnych interpretacji. Trochę podobnie, statycznie, grał w filmach Clint Eastwood, raczej pozując niż siląc nie na niewiadomo jaką mimikę i gestykulację.
Utwory z Hednod Sessions bardzo szybko wpadają w ucho. Krążek numer jeden wypada trochę słabiej ponieważ komplikacja materiału jeśli chodzi o pomysły i aranżacje, ale także gęstość dźwięków rośnie wraz z czasem trwania tego wydawnictwa.
Elektronika Harrisa jest na obu krążkach po prostu "muzyczna" cokolwiek by to oznaczało. Nie wiadomo dlaczego. Może ma to związek z tym, że Mick Harris jest z zawodu perkusistą? Jeśli chodzi o podobieństwa opisywanego materiału do innych płyt, to na myśl przychodzi Scorn z czasów płyt "Zander" i "Whine", z tym że tutaj nie ma takiego dużego ładunku mocy oraz typowo industrialnych brzmień. Album ten warto znać, ponieważ jest to ciekawa muzyka, poszerzająca umysłowe horyzonty. Jeśli przyjąć pięciostopniową skalę oceny, to według mnie Hednod Sessions zasługuje na cztery, mocne punkty.
Drumcomputer
Inne recenzje projektów Micka Harrisa na industria.org.pl: